رفته بودیم هرچی که داشتیم | فصل سوم

آغاز فصل سوم 

فصل سوم رو شروع می کنیم 

هدف فصل سوم: مدیریت استرس، خونسردی و عمل گرایی

مدت زمان : ده روز..

یک بیت شعر به من هدیه بدید تا توی دفترم بنویسم.

پایان فصل دوم

هیچ چیز مثل قبل نمیشه و من علیرضای جدیدی نمیشم

تلاش ها فایده ای نداره؛

پایان فصل دوم.

او بهار را ندید

همیشه آخر سال برام سبک و با خاطره خوش تموم میشد.

اما امسال اسفند طی فشار عجیبی هستم.

یکم تونستم کنترل بکنم و از استرسم کاهش بدم.

من واقعا به این استرس ها نیاز داشتم که همه چیز رو خوب جمع و جور کنم اما الان این استرس ها زیادی شده و دارم ضربه می بینم.

وقتش هست برگردم به ورژن 1399 و این فشار رو به سخره بگیرم.

من میتونم

پس باید الان بجنگم برای خونسردی!

تهش اتفاقی نمی افته، چون من خیلی خوب قبلا اینارو جمع کردم!

i need help

یهویی تمام من فروریخت!

تمامی فشار ممکن رو دارم تجربه میکنم.

پس از آبان، الان دارم لحظات پر استرس رو تحمل میکنم!

شاید آخرین غمم باشد

خسته،تنها،آشفته،مضطرب

 

بیرون همه رجا و درون همه خوف

سلام گرم به شما..

از لا به لای ترس ها و شروع موفق کارها به شما سلام می کنم.

خسته هستم. اما خوشحالم که ۱۸ روز ثبات داشتم و تونستم خیلی چیزها رو جلو ببرم.

ایستا نبودم و به سمت جلو حرکت کردم.

سربزنگاه کم آوردیم

خسته هستم،خیلی خسته...

ذهنم رو دارم آماده میکنم اما فیزیکی هی خسته میشم و بدن درد میگیرم.

ما مقصر شکست نیستیم!

میگه آدما نود درصد مقصر شکست هاشون خودشونن!

تا وقتی یاد نگیریم تا لحظه آخر بجنگیم چیزی جز باخت نصیبمون نمیشه!

مرد یخی

داشتم به یکسال پیش فکر میکردم قبل از اینکه نسبت به ادامه خودم دچار تردید بشم همچیز آروم بود.

تازه تغییر رشته داده بودم و فکر میکردم توی مسیر درست قرار گرفتم. از همه مهمتر اتفاقی برای مادر و خواهرم نیفتاده بود.

به سمت دریا تو میکشونی..

الان ساعت ۲:۱۹ هست و من تازه از خواب بیدار شدم.

برای خودم شام درست کردم.

و نشستم دارم اینجا مینویسم