روز شصتم

خب به روز شصتم خوش اومدید.

یاد این ورس علی سورنا افتادم که میگفت:

امزور بی تکیه بی سرپناه ، ایستادیم تو معبر باد/ و تیکه پاره ی بنفشه ها از هر ور خاک رد میشد از تن ما...

روز پنجاه و نهم

بدون هیچ فعالیتی گذشت.

بارون خون، روز پنجاه و هشتم

شاید بیشتر نوشتم.

روز پنجاه و هفتم

هیچ حرف و سخنی نیست.

روز پنجاه و ششم

انگاری غرق شدم

روز پنجاه و پنجم

الانی که دارم مینویسم ساعت 5:08 دقیقه صبح هست و تازه دارم فیلم دانلود میکنم که ببینم!

دیروز پاشدم غذا خوردم و دوباره خوابیدم. و ساعت 7 شب بیدار شدم. عجیب غریب بود.

از اونجایی که هیچ چارچوبی ندارم باعث میشه برنامه خوابم افتضاح باشه.

روز پنجاه و چهارم

توی روز پنجاه و چهارم از لحاظ روحی ده درصد نسبت به روزای قبل بهتر بودم.

روز پنجاه و سوم

وارد قسمت مورد علاقه تابستونم شدم.

ببینم چیکار میکنم

روز پنجاه و دوم

آروم بدون سرو صدا..

روز پنجاه و یکم

سلام

دوباره با چالش قطعی اینترنت و قطعی برق برخوردم. خیلی اذیت شدم و نتونستم عملا کاری بکنم.