از دل طوفان بیرون آمده ام

سلام دوستان عزیزم.
بالاخره گذشت، تموم شد و من زنده هستم.

یکی از عجیب ترین تجربیات و پسگرد های زندگیم رو پشت سر گذاشتم.

واقعا زمان قاتل عجیب و بی رحم همه مشکلات هست. هرچقدر که برگزاری کنفرانس من رو به سمت عقب برد و اونجا نگه داشت و شرایط عجیب روحی به من متحمل کرد. اما تموم کردنش از من شخصیت دیگه ساخت.

آدم های جدید، لینک های جدید و از همه مهم‌تر مدیریت استرس و اعتماد به تواناییهام.

خب الان من اینجای مسیر هستم با کلی پروژه نصف و نیمه و شکست خورده در فیلدکاری قدیمی..
حس میکنم تا اینجای مسیر هرچقدر که حرف زدم کافیه بسه.
امشب نشستم دارم تعیین تکلیف میکنم برای زندگیم.
برنامه ریزی روزانه من رو به جایی نرسوند. باید هفتگی برنامه ریزی کنم.
بدنی و روحی خیلی تنبل هستم خیلی وحشتناک تنبلم.
نمیگم تواناییام کم هست. چون اگه کم باشه شکست رو قبول کردم، اما الان هزار راه حل وجود داره که من بت و این محدودیت رو شکست بدم.

باید انجام بدم.

باید انجام بدم.

مسیرهای غیر عادی به موفقیت ختم میشن اما مسیرهای عادی نه..

باید اولویت ها رو مشخص کنم و ببینم کدوم پروژه مهم تره اون رو تکمیل کنم.

علیرضا لطفا انجامش بده و به مسیر عادی زندگی برگرد.
غول رو شکست بده..