رنج به جان رسد امید دواست..- روز صفر

ماه هاست که از زندگی دور شدم و وارد حاشیه های نه چندان جالب شدم.

از سیل حوادث ناگوار، غم، اشک، ناراحتی و...  عبور کردم اما هیچوقت تجربه و درس نگرفتم که ریسک پذیری انجام بدم.

حس میکنم درد استخونم رو شکسته و من ناچارم با ریسک کردن به خودم شجاعت تزریق کنم.

شبیه کشتی سوراخی هستم که برای رسیدن به ساحل باید تموم بارهای اضافیم رو تو دریا بندازم.

من خودم و استعدادم رو از دست دادم پس زندگی رو رها میکنم تا بره..