از آخرین باری که طولانی نوشتم زمان زیادی میگذره. پس باید برای ترشح این افکار پوچ دست به کار بشم..!
امشب تنها بودم و خواهرزاده رو آوردم که کنارم باشه.
لباساش رو خیس کرد و من شلوارکمو بهش دادم که علاوه بر شلوار به عنوان لباس هم داره ازش استفاده میکنه..
خرسند و خوشحال هستم که دوباره به چرخه ثبات برگشته ام.
چرخه پیشرفتی که حداقل ۲۰ روز ادامه پیدا خواهد کرد!
بوی عید به دماغم خورده و من به سال های ۹۵-۹۶ پرت شدم و به طرز عجیبی حس و حال خوب و پر انگیزه ای رو در این انبوه ناراحتی دارم تجربه میکنم.
آغاز فصل سوم
فصل سوم رو شروع می کنیم
هدف فصل سوم: مدیریت استرس، خونسردی و عمل گرایی
مدت زمان : ده روز..
یک بیت شعر به من هدیه بدید تا توی دفترم بنویسم.
هیچ چیز مثل قبل نمیشه و من علیرضای جدیدی نمیشم
تلاش ها فایده ای نداره؛
پایان فصل دوم.
همیشه آخر سال برام سبک و با خاطره خوش تموم میشد.
اما امسال اسفند طی فشار عجیبی هستم.
یکم تونستم کنترل بکنم و از استرسم کاهش بدم.
من واقعا به این استرس ها نیاز داشتم که همه چیز رو خوب جمع و جور کنم اما الان این استرس ها زیادی شده و دارم ضربه می بینم.
وقتش هست برگردم به ورژن 1399 و این فشار رو به سخره بگیرم.
من میتونم
پس باید الان بجنگم برای خونسردی!
تهش اتفاقی نمی افته، چون من خیلی خوب قبلا اینارو جمع کردم!
یهویی تمام من فروریخت!
تمامی فشار ممکن رو دارم تجربه میکنم.
پس از آبان، الان دارم لحظات پر استرس رو تحمل میکنم!
سلام گرم به شما..
از لا به لای ترس ها و شروع موفق کارها به شما سلام می کنم.
خسته هستم. اما خوشحالم که ۱۸ روز ثبات داشتم و تونستم خیلی چیزها رو جلو ببرم.
ایستا نبودم و به سمت جلو حرکت کردم.
خسته هستم،خیلی خسته...
ذهنم رو دارم آماده میکنم اما فیزیکی هی خسته میشم و بدن درد میگیرم.
میگه آدما نود درصد مقصر شکست هاشون خودشونن!
تا وقتی یاد نگیریم تا لحظه آخر بجنگیم چیزی جز باخت نصیبمون نمیشه!
